De interessante overblijfselen van het ENKA (voormalige Nederlandse Kunstzijdefabrieken-) complex in Ede vormen het historisch-industriële weefsel voor een nieuwe woonwijk. De karakteristieke, monumentale delen van de fabrieksbebouwing, waaronder twee schoorstenen, worden behouden en uitgelicht. Een bijzonder karakteristiek element uit het industriële verleden is het Carré, een vierkante constructie waarvan de façades overeind zijn gebleven.

Een andere belangrijke drager van de openbare ruimte op dit terrein is de aansluiting bij het bosrijke Veluwse landschap. Vanuit de woonwijk zijn verbindingen gemaakt waardoor men zo de Veluwse natuur in wandelt of fietst.

De hoofdgroenstructuur in de wijk wordt dan ook gekenmerkt door Veluwse soorten als eiken, dennen en berken. Ruig gras vormt binnen deze groenstructuur een koppelelement – waar het zowel naar de Veluwe als naar het industriële, braakliggende verleden verwijst.

De ruïne-achtige façades van het Carré in het hart van de wijk vormen een harde grens in de openbare ruimte. De symbolische overgang van ‘buiten’ naar het voormalige binnenste van de fabriek wordt nadrukkelijk merkbaar gemaakt in de openbare ruimte. Binnen deze muren zijn de materialen een stuk steniger en stoerder, terwijl erbuiten de sferen van de Veluwe overheersen met groter aandeel groen en ook ruimere woningen. In de noordoosthoek kan zelfs gewoond worden in een ware bossfeer tussen volwassen bomen. De buitenste contour van het Carré is aangezet met boomrijen om deze overgang van industrie naar Veluwe nog kenbaarder te markeren.

De ruimtelijke kwaliteit van deze tijdloze stedenbouwkundige karakteristiek ligt verscholen in de manier waarop de openbare ruimte wordt gemaakt, met oog voor betekenisvolle, ambachtelijke details zoals in materiaalkeuze en de vormgeving van boomroosters als carré miniaturen.